Tipografi (typography) merujuk kepada proses menyalurkan maklumat menerusi penggunaan muka taip (typeface) dan juga font. Tipografi juga boleh dikatakan sebagai ilmu atau bidang yang membincangkan teori dan juga amalan penggunaan serta reka bentuk perkataan dan juga muka taip. Dalam erti kata lain, penggunaan teks akan menjadi lebih berkesan dan berkualiti sekiranya prinsip-prinsip tipografi yang bersesuaian diambil kira. Tipografi yang baik adalah sama pentingnya semasa merancang penggunaan teks bagi persembahan secara elektronik atau digital. Ia harus dirancang agar teks yang disediakan mudah dibaca disamping menarik untuk dipandang. Ia juga seharusnya dapat mengelakkan beban kepada pengguna serta tidak membosankan.
Muka Taip dan Font
Dua istilah utama yang paling utama dan perlu difahami ialah muka taip (typeface) dan font. Pada peringkat awal penggunaan teks dalam bidang percetakan, font disediakan menerusi penggunaan set aksara di dalam bekas besi yang kemudiannya dicetak pada filem sebelum dipindahkan ke media sebaran yang dikehendaki. Dalam dunia tipografi, font itu sebenarnya ialah muka taip atau typeface.
Muka taip merupakan sekumpulan aksara grafik yang biasanya terdiri dalam pelbagai bentuk dan saiz. Muka taip biasanya dikenali berdasarkan nama-nama khas yang diberikan kepadanya. Contohnya ialah Times New Roman, Arial, Courier dan Tahoma misalnya merupakan contoh-contoh muka taip yang sedia ada dikebanyakkan sistem komputer.
Font pula merupakan satu koleksi aksara yang mempunyai stail serupa yang dimiliki oleh sekumpulan muka taip. Sebagai contoh, jenis font yang biasa ialah bold dan italic. Selain itu, garisan dan sebagainya merupakan font tambahan yang sering digunakan. Seperti yang dikatakan, Arial, Helvetica dan Times New Roman merupakan antara beberapa contoh muka taip yang utama. Arial 12 point italic merupakan contoh font. Font sebenarnya merujuk kepada stail yang digunakan pada rupa taip dalam pelbagai saiz.
Contoh-contoh font
Antara empat jenis font yang menjadi pilihan saya ialah:
- Arial
- Comic sans MS
- Times New Roman
Arial
Kadang kala dipasarkan atau dipaparkan dalam perisian seperti Arial MT. Arial merupakan satu muka taip jenis san-serif dan set font komputer, beberapa perisian aplikasi Microsoft yang lain, Apple Mac OS X dan banyak pencetak PostScript 3 komputer. Muka taip ini direka pada tahun 1982 oleh sepasukan 10 orang yang diketuai oleh Robin Nicholas dan Patricia Saunders untuk Monotype Tipografi. Muka taip Arial terdiri daripada banyak gaya iaitu:
- Regular
- Italic
- Medium, Medium Italic
- Bold, Bold Italic
- Black, Black Italic
- Extra Bold, Extra Bold Italic
- Light, Light Italic
- Narrow, Narrow Italic, Narrow Bold, Narrow Bold Italic
- Condensed, Light Condensed, Bold Condensed, and Extra Bold Condensed.
Terdapat banyak lagi gaya dari jenis keluarga Arial iaitu:
- Rounded (Light, Regular, Bold, Extra Bold)
- Monospaced (Regular, Oblique, Bold, Bold Oblique)
Arial paling banyak digunakan secara meluas ialah Arial Regular, Italic, Bold, Bold Italic, Arial Narrow, Arial Black dan Black Italic.
Comic sans MS
Times New Roman
Merupakan muka taip skrip kasual yang dimodelkan pada font yang digunakan dalam buku-buku komik Amerika sejak beberapa dekad. Sans merupakan singkatan daripada sans-serif. Comic sans yang moden telah direka oleh Vincent Connare dan diperkenalkan pada tahun 1994 oleh Microsoft Corporation. Ia diklasifikasikan sebagai skrip yang kasual, tidak bersambung dan direka untuk menyerupai sejarah tulisan buku komik dan untuk kegunaan dokumen tidak formal. Muka taip ini telah dibekalkan dengan Microsoft Windows sejak diperkenalkan oleh Windows 95, yang pada asalnya sebagai font tambahan di Windows Plus Pack dan kemudiannya dalam Microsoft Comic Chat. Muka taip ini digunakan secara meluas, selalunya dalam situasi yang tidak bertujuan telah dikritik. Muka taip ini juga sesuai digunakan dalam penghasilan tajuk komik atau sebagainya.
Merupakan muka taip serif yang ditugaskan oleh surat khabar British The Times pada 1931. Ia direka oleh Victor Lardent di cawangan muka taip English. Ia telah berkuatkuasa selepas Stanley Morison menulis satu artikel yang mengkritik The Times kerana dicetak teruk dan tipografi kuno. Font ini telah diselia oleh Morison dan ditarik oleh Victor Lardent iaitu seorang seniman dari jabatan pengiklanan The Times. Morison menggunakan font yang bernama Plantin yang lama sebagai asas bagi reka bentuk, tetapi untuk semakan bagi kebolehbacaan dan ruang yang ekonomi. Pemerhatian Morison mula dikenali sebagai Times New Roman dan membuat kemunculan sulung dalam isu 3 1932 Oktober akhbar The Times. Muka taip ini juga turut digunakan secara meluas dalam majalah serta buku-buku rujukan.
